این یک کلیشه است که در گزارش‌هایی که درباره افرادی که به ۱۰۰ یا حتی ۱۱۰ سالگی می‌رسند، از آنها نوعی سوال متفاوت می‌پرسند: «برای این همه عمر طولانی چه کار کردی؟» و پاسخ هایی جالب و غیرمنتظره شنیده میشود؛ ماهی و چیپس هر جمعه، نوشیدن یک لیوان مشروب قوی هر روز، بیکن برای صبحانه هر روز صبح، شراب و شکلات.
گرچه این یک خبر پرطرفدار است، اما سؤالی نسبتاً بی‌معنی است که به ما در درک دلیل عمر طولانی برخی افراد کمک نمی‌کند. بگذارید سعی کنم دلیل آن را از طریق ساختمان‌های زیبا، خلبانان جنگنده و آمار توضیح دهم.
مطالعه ناقص داده ها در جنگ جهانی دوم: نمونه‌ای کلاسیک از سوگیری بقا
در جنگ جهانی دوم، آمارشناسان متفقین مهارت‌های خود را برای به حداقل رساندن تعداد بمب‌افکن‌هایی که توسط آتش دشمن سرنگون می‌شدند، به کار می‌گرفتند. با مطالعه الگوهای آسیب بمب‌افکن‌هایی که از نبرد بازمی‌گشتند، می‌توانستند نقشه‌هایی از قطعات هواپیما که بیشترین آسیب را دیده‌اند، تهیه کنند تا زره‌های سنگین و گران‌قیمت به این مناطق اضافه شود.
به اندازه کافی ساده است، اینطور نیست؟ سپس، آبراهام والد، متخصص آمار، از راه می‌رسد که دقیقاً نقطه مقابل این موضوع را مطرح می‌کند. هواپیماهایی که آنها مطالعه می‌کنند، همه آنهایی هستند که با خسارات گسترده از نبرد بازگشته‌اند، اما در مورد هواپیماهایی که برنگشته‌اند چه؟
والد استدلال می‌کند که باید به مکان‌هایی که در تمام هواپیماهای بازگشته آسیب ندیده‌اند، زره اضافه شود، زیرا هر هواپیمایی که در این مناطق آسیب ندیده مورد اصابت قرار گرفته، سرنگون شده و هرگز برای بررسی به زمین برنگشت.
تعریف سوگیری بقا
این پدیده به عنوان سوگیری بقا یا سوگیری شناختی و آماری شناخته میشود که با شمارش تنها افراد حاضر و نادیده گرفتن افرادی که «زنده نمانده‌اند» ایجاد میشود.
می‌توانید این مثال‌ها را به پوچی تبدیل کنید. گروهی ۱۰۰ نفره را تصور کنید که همه آنها تمام عمر خود را سیگار کشیده‌اند. به عنوان یک گروه، سیگاری‌ها زودتر از سرطان، بیماری ریه یا بیماری قلبی می‌میرند، اما یک یا دو نفر ممکن است بر خلاف احتمالات زندگی کنند و تا ۱۰۰ سالگی زنده بمانند. حالا تصور کنید که روزنامه‌نگار شجاعی در صدمین سالگرد تولدش با آن فرد خوش‌شانس مصاحبه کند و آن سوال کلاسیک را از او بپرسد: «پیری موفقیت‌آمیز خود را به چه چیزی نسبت می‌دهید؟»
این صد ساله تازه متولد شده می‌گوید: «سیگار کشیدن روزی یک پاکت».
تاثیر سوگیری بقا در زندگی
به نظر بدیهی می‌رسد، اما سوگیری بقا در همه جای جامعه وجود دارد. همه ما می‌توانیم آن بازیگر یا کارآفرین مشهور را به یاد بیاوریم که با وجود سختی‌ها موفق شده، سخت کار کرده، به خود ایمان داشته و روزی به آن رسیده است. اما ما هرگز در مورد نمونه‌های بی‌شماری از افرادی که تلاش کرده‌اند، تمام تلاش خود را کرده‌اند و هرگز کاملاً موفق نشده‌اند، نخوانده‌ایم یا نشنیده‌ایم.
این یک داستان رسانه‌ای خوب نیست. اما این یک سوگیری ایجاد می‌کند، ما در درجه اول موفقیت‌ها را می‌شنویم، هرگز شکست‌ها را نمیشنویم. برای مثال، این سوگیری در مورد برداشت‌های ما از معماری (عمدتاً ساختمان‌های عالی از یک دوره خاص زنده می‌مانند)، در امور مالی (ما اغلب نمونه‌هایی از افرادی را می‌شنویم که در سرمایه‌گذاری‌های پرخطر موفق شده‌اند، کسانی که شکست می‌خورند کتاب یا برنامه‌های خودیاری نمی‌فروشند) و در مورد برنامه‌های شغلی (اگر سخت کار کنید و اکنون از دانشگاه خارج شوید، می‌توانید یک ورزشکار موفق مانند من باشید، این را کسانی که موفق شده‌اند می‌گویند) میباشد.
ورزش، طول عمر و خطای ذهن ما
من با افراد مسن مختلفی کار می‌کنم و اغلب شامل افراد بسیار استثنایی میشود که تا سنین بسیار بالا زندگی کرده‌اند. ما در حال حاضر در حال مطالعه افراد بالای ۶۵ سال هستیم، که سطح ورزش غیرمعمول بالایی را تا سنین بالاتر حفظ کرده‌اند و سلامت عالی خود را حفظ کرده‌اند.
آنها نمونه‌های فوق‌العاده‌ای از انسان‌های مسن هستند، بسیاری از آنها با وجود اینکه تقریباً دو برابر سن من سن دارند، با بسیاری از معیارهایی که در آزمایشگاه انجام می‌دهیم، سریع‌تر، متناسب‌تر و قوی‌تر از من هستند.
در حالی که می‌دانیم ورزش مادام‌العمر آنها با سلامت غیرمعمول خوب آنها در سنین بالاتر مرتبط است، هنوز نمی‌توانیم مستقیماً بگوییم که یکی باعث دیگری میشود. ممکن است افراد بسیار فعال در برابر بیماری‌های مزمن مانند سرطان، دیابت و بیماری‌های قلبی محافظت شوند. اما همچنین ممکن است این افراد همچنان در سنین بالاتر فعال باشند زیرا در اوایل زندگی خود به سرطان، دیابت یا بیماری قلبی مبتلا نشده‌اند.
برعکس، ممکن است عامل سوم ناشناخته‌ای وجود داشته باشد که ما هنوز در مورد این افراد شناسایی نکرده‌ایم که هم آنها را سالم نگه می‌دارد و هم به طور جداگانه آنها را به ورزش کردن ترغیب می‌کند.
برای روشن شدن موضوع، چیزهایی وجود دارد که دانشمندانی مثل من با زبانی علمی و محتاطانه بیان خواهند کرد که احتمالاً به شما کمک می‌کند عمر طولانی‌تری داشته باشید. فعالیت بدنی زیاد، پرخوری نکردن و سیگار نکشیدن، در کنار داشتن دیدگاه مثبت به زندگی و البته انتخاب والدین و پدربزرگ و مادربزرگ مناسب، همگی در این فهرست قرار دارند.
همبستگی به معنی علت و معلول بودن نیست. این نکته بی‌وقفه به دانشجویان رشته‌های علوم گوشزد میشود. مغز ما اینگونه کار می‌کند، ما الگویی بین دو متغیر می‌بینیم و فرض می‌کنیم که آنها به نوعی به هم مرتبط هستند. اما اغلب، مانند سوگیری بقا، ما به همه داده‌ها نگاه نمی‌کنیم و بنابراین الگوهایی را پیدا می‌کنیم که وجود ندارند.
بدون دیدگاه