فواید جو دوسر و بلغور جو دو سر برای بدن

جو دو سر از دیرباز به عنوان یکی از غذاهای سالم برای صبحانه شناخته می‌شود. اما برخی افراد در رسانه‌های اجتماعی این ادعا را مورد سوال قرار داده‌اند و بر این باورند که جو دو سر به جای اینکه یک ماده غذایی سالم باشد، اصلا هیچ ارزش تغذیه‌ای ندارد.
با این وجود، در حالی که این ادعاها توجه زیادی را به خود جلب کرده‌اند، شواهد کمی برای تایید آن‌ها وجود دارد. چون علم به طور قطعی نشان می‌دهد که جو دو سر برای سلامتی ما مفید است.

یکی از دلایلی که برای اثبات سالم نبودن جو دو سر استفاده می شود این است که خوردن آن می تواند منجر به افزایش قند خون (گلوکز) شود. به نظر می رسد این موضوع با افزایش استفاده از مانیتورهای گلوکز توسط افرادی که دیابت ندارند مرتبط است. این مانیتورها ممکن است تغییرات طبیعی در گلوکز خون را که بعد از غذا خوردن اتفاق می‌افتد، به‌عنوان یک «جهش» در قند خون نشان دهند.

غذاهایی که شامل کربوهیدرات هستند (مانند غلات مانند جو و دیگر غلات) در طول هضم به قند تبدیل می‌شوند (عمدتا گلوکز و همچنین فراکتوز و گالاکتوز). هنگامی که غذاها تجزیه می‌شوند، سطح قند در جریان خون شروع به افزایش می‌کند. این یک فرآیند طبیعی اما مهم است – قند انرژی فوری به ما می‌دهد یا توسط عضلات و کبد ذخیره می‌شود.

بعضی از غذاها زمان بیشتری برای هضم نیاز دارند، یعنی قبل از رسیدن به روده‌ها زمان بیشتری را در معده می‌مانند. در نتیجه، آن‌ها باعث افزایش مداوم قند خون می‌شوند. با نگاه به شاخص گلایسمیک می‌توان درک بهتری از این مسئله داشت. این شاخص غذاها را بر اساس سرعتی که تأثیر گلوکز خون را تغییر می‌دهند، رتبه‌بندی می‌کند.

شاخص گلایسمیک نشان می‌دهد که قندهای موجود در بلغور جو دو سر و آرد جو با سرعتی حدود دو سوم سرعت جذب قند نان سفید در بدن جذب می‌شوند. به این معنی که جو دو سر مانند پاستا به عنوان یک غذای با شاخص گلایسمیک متوسط شناخته می‌شود، اما برخلاف سایر غلات صبحانه سرعت جذب کمتری دارد.

در کل، بهتر است که غذا با سرعتی کمتری جذب بدن شود، زیرا به نظر می‌رسد جذب غذا در طولانی مدت به کنترل اشتها کمک می‌کند. بنابراین، در حالی که قند خون شما پس از مصرف جو افزایش می‌یابد، این افزایش یک بخش طبیعی از فرآیند گوارش است.
شاخص گلایسمیک بدون توجه به اینکه ما کم غذا خوردیم یا زیاد، به ما نشان می‌دهد که قندها با چه سرعتی توسط بدن جذب می‌شوند. در یک وعده غذایی هر چه کربوهیدرات بیشتری مصرف کنید، سطح گلوکز خون شما بیشتر افزایش می‌یابد.

فواید جو دوسر: مزایای کاهش کلسترول

جوها همچنین منبع عالی فیبر هستند که نه تنها به ما کمک می‌کند پس از خوردن غذا احساس خوبی داشته باشیم، بلکه حرکات روده ما را منظم و سالم نیز نگه می‌دارد.
آرد جو حاوی انواع خاصی از فیبر به نام بتا-گلوکان‌ها است. بتا-گلوکان‌ها با کاهش خطر مقاومت به انسولین (مرتبط با دیابت نوع ۲)، افزایش وزن، فشار خون بالا و کلسترول بالا مرتبط هستند. همچنین بتا-گلوکان‌ها با کاهش خطر بیماری قلبی نیز ارتباط دارند.
این اثر کاهنده کلسترول ناشی از اتصال بتا-گلوکان به صفرا، که یک مایع کمکی برای هضم است، در روده‌های ما رخ می‌دهد. این فرآیند مقدار صفرا را که به عنوان کلسترول در بدن دوباره جذب می‌شود، کاهش می‌دهد.

اما برای بهره‌مندی از این فواید بتا-گلوکان‌ها، باید حداقل روزانه ۳ گرم از آنها استفاده کنید. به دلیل اینکه هر وعده ۳۰ گرمی متوسط از جو دو سر حاوی ۱ گرم بتا-گلوکان است، ترکیب یک کاسه پوریج با سایر غذاهایی که دارای بتا-گلوکان فراوانند (مانند کیک جو دو سر و جون سفید) می‌تواند به شما کمک کند تا مقدار کافی از این فیبرهای مهم را در رژیم غذایی روزانه‌تان بگنجانید.

فواید جو دوسر: جو دو سر و سلامت روده

جو دو سر منبعی از فیبر حل شونده است، به این معنی که می‌تواند توسط باکتری‌های موجود در دستگاه گوارش ما فرمانته شود، بنابراین جو دو سر ممکن است برای میکروبیوم روده مفید باشد.
شواهد پزشکی نشان می‌دهد که به‌طور همزمان با افزایش تعداد باکتری‌های مرتبط با روده‌های سالم، جو دو سر ممکن است در تولید اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه نیز موثر باشد. این اسیدها توسط باکتری‌ها تولید می‌شوند و به تغذیه سلول‌های روده بزرگ کمک می‌کنند. حتی ممکن است به ما در تنظیم اشتها، کنترل چربی‌های خونی و گلوکز کمک کنند که این امر می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع دو و بیماری قلبی کمک کند.

آیا همه انواع جو دو سر به طور کلی سالم هستند؟

اگرچه همه انواع جو دوسر حاوی فیبر هستند، نحوه آسیاب آن‌ها می‌تواند بر سرعت هضم آن‌ها تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، جو دوسر فوری به دلیل روش آسیاب آن نسبت به جو دوسری که با استفاده از روش دیگری آسیاب شده باشد، سریع‌تر هضم می‌شود. برخلاف سایر غلات، جو دو سر قبل از برش یا آسیاب کردن نیاز به بخارپز و گرم‌کردن دارد. این کار برای جلوگیری از تجزیه آنزیم‌هایی که می‌توانند چربی‌های جو دو سر را تجزیه کنند و باعث فساد سریع آنها شوند، ضروری است.

تهیه جو دو سر با شیر می‌تواند مواد مغذی اضافی مانند کلسیم، ویتامین B12 و پروتئین را به آن اضافه کند. اما حتی اگر پوریج شما با آب تهیه شود، جو دو سر همچنان منبع خوبی از منگنز، فسفر و روی است. این عناصر برای تولید هورمون، حفظ سلامت استخوان و بهبود زخم‌ها ضروری هستند. بنابراین، اگرچه جو دو سر ممکن است به نحوی متفاوت از سایر غلات تقویت نشود، اما حاوی مواد مغذی ارزشمند و فیبر است و خالی از مواد مغذی نیست.

جو دو سر بدون شک فوایدی دارد. اما این بحث نشان می‌دهد که هیچ غذایی برای سلامتی ما کاملاً ایده‌آل یا کاملاً بی‌ارزش نیست. ما نباید تنها نقاط قوت و ضعف هر غذایی را بررسی کنیم بلکه باید به جای آن، به نحوه کارکرد کلی غذاهای موجود در رژیم غذاییمان جهت بهبود سلامتی خود توجه کنیم.